Thema – Zwerfafval inzamelen
Zwerfafval inzamelen
het succesverhaal van betrokken inwoners!
Het afgelopen jaar was hectisch vanwege corona. Veel mensen verwachten dat de wereld er na het opheffen van beperkende maatregelen er anders zou gaan uitzien: minder verre vliegvakanties en de definitieve ‘inburgering’ van thuiswerken bijvoorbeeld. Het is zeer de vraag of dat gaat gebeuren. Zoals het ook onduidelijk is of het allemaal wel echt achter de rug is. Toch hebben we van de pandemie wel verandering gezien die blijvend lijkt te zijn: de animo om zwerfafval op te ruimen. Steeds meer bewoners sluiten zich aan bij deze trend en dat is natuurlijk zeer positief. Bovendien is de komst van statiegeld op plastic flesjes en op termijn ook op blikjes zeer welkom omdat dit naar verwachting zal zorgen voor minder rommel op straat.
Op deze themapagina aandacht voor twee groepen die hun steentje hebben bijgedragen aan het succes om zwerfafval op te ruimen: Step-Up4Youth, opgericht door Hiri Petrov, en ervaringen van Govert, Vera, Karin en Marc, deels werkzaam bij de provincie, die ook heel actief zijn bij het opruimen van zwerfafval. Ze leggen ervaringen ook vast op hun Facebook-pagina’s. Kortom een themanummer als eerbetoon aan het werk van vele ‘onzichtbare’ maar voor onze stad zo belangrijke vrijwilligers!
‘Als je eenmaal zwerfafval ziet kun je er niet meer aan voorbij gaan’
Hoe kan het allemaal zo lopen? Govert Schipper woont sinds 2007 in Lelystad en is zelfstandig software-ontwikkelaar. Hij is ook zeer betrokken bij het milieu. Govert ging vaak wandelen met zijn hond in de Landerijen. Bij die wandelingen kwam hij veel zwerfafval tegen en dat frustreerde hem nogal. Maar met ergernis alleen verandert er niets. ’Als je eenmaal zwerfafval ziet kun je er niet meer aan voorbij gaan. Bovendien geeft opruimen een heel fijn gevoel’, vond Govert. Hij kocht een grijpertje en nam die mee tijdens zijn wandelingen. Die ging al snel stuk dus kwam hij bij de gemeente terecht waar Koos Essenstam hem voorzag van goed materiaal. Nu gaat Govert twee tot drie keer per week op pad met zijn grijper en ring. Hij ergert zich heel erg aan het maaien van de bermen zonder eerst het afval uit het gras te halen. ‘Daar zou ik graag eens met de gemeente over willen praten, ook gezien de veiligheid van het vee dat dit maaisel als bodembedekking krijgt.
Vera Vreugdenhil en Karin Kammler werken beiden als beleidsmedewerker bij de provincie maar zijn ook buren. Vera woont met enige onderbreking al sinds 1973 in de stad, Karin ‘pas’ drie-en-een-half jaar. Ze waren aan het begin van de pandemie toe aan iets anders en besloten samen te gaan wandelen. Ze besloten op hun wandelingen zwerfafval op te gaan ruimen. Karin: ‘Het is heel ontspannend en je spreekt mensen uit de buurt. Je krijgt ook wel eens een complimentje.’ Vera: ‘Zo verzamelden we een keer samen het zwerfafval rond de wasstraat van Loogman aan de Middendreef. We mochten het verzamelde afval daar in de vuilniscontainer gooien én we kregen als dank ook nog allebei een bon voor een gratis wasbeurt voor onze auto’s!’
Marc Matthesius, ook werkzaam bij de provincie en al sinds 1972 woonachtig in Lelystad, startte samen met Karin en Vera in februari van dit jaar de Facebookpagina Supporter Lelystad Schoon. Van die pagina zijn inmiddels meer dan 450 mensen lid! Na overleg met Koos Essenstam verstrekt Marc ook materiaal om zwerfafval op te ruimen aan nieuwe vrijwilligers. ‘Overigens hebben we goede contacten met de gemeente die de groep ondersteunt met materiaal en bij opruimacties. Ook hebben we een goede samenwerking met Challenge-Up van Welzijn Lelystad die jongeren motiveert om iets voor een ander te doen in het kader van de maatschappelijke diensttijd.’
De vier gaan nu een stichting oprichten om de krachten te bundelen. Marc: ‘Wethouder Jack Schoone staat daar positief tegenover. Na de zomer wordt verder gepraat over beleid en doelstellingen. Intussen is de groep bezig met het opstarten van de stichting. Daarbij werd hulp aangeboden door notaris Hak & Rein Vos, dankzij bemiddeling door de Lelystadse Uitdaging.
En dan de vraag die altijd bovenkomt: welke vondsten zijn jullie bijgebleven? Govert: ‘Ik vond ooit een fiets in zo’n verregaande staat van ontbinding dat deze in verroeste onderdelen uiteen was gevallen. Ook een wikkel van een pak ontbijtkoek met de tekst: Goed bezig!’ Vera: ‘Mijn beste ‘vondst’ ligt in de ontmoeting met mensen, de sociale verbinding! Het heeft ook betekenis als je samen iets doet voor de stad.’
Volg ons op Facebook
‘Ook kinderen kunnen iets doen voor de buurt waar ze wonen’
Hiri Petrov is Roma en geboren in Servië. Hij is oprichter en gedreven voorzitter van Step-Up4youth. Vanuit Servië verhuisd naar de VS en negen jaar geleden naar Nederland gekomen. Met hem en met Chris Szebeni, oorspronkelijk van Roemenië en Samantha Olijfveld, met roots in Suriname, praten we over hun inspanningen om zwerfaval in hun wijk terug te dringen. Zij vormen, samen met Monica Konovalov, Joost Koenders (penningmeester), Dragana Jovanovic en Natasja Ivanov de kern van Step-up4Youth. Zij zetten zich al vele jaren in voor hun buurt de Jol, waar veel nationaliteiten samenwonen.
Hiri ontmoette Chris 9 jaar geleden op het voetbalveld. Ze zagen beiden dat er nog veel zou kunnen worden gedaan voor de kinderen in de wijk. Chris: ‘ik verzamelde materiaal bij voetbalvereniging Unicum en bij SVL om ze te laten voetballen en ook samen te trainen.’ Twee jaar geleden kwam ook Samantha bij de groep. Ze gingen koken met de kinderen en organiseerden ook andere activiteiten in buurtcentrum de Ducdalf. Samantha: ‘Op die events is iedereen welkom. Je moet denken aan musicals, dansen, voetbal en aan samen eten.’
Een van die activiteiten was het opruimen van zwerfafval. Van de gemeente, in de persoon van de net gepensioneerde Koos Essenstam, kregen ze grijpers en vuilniszakken en gingen de straat op. Koos zorgde er ook voor dat de kinderen een klein bedrag kregen voor hun inspanningen. Hiri: ‘de stichting moest zich eerst bewijzen en vertrouwen opbouwen. In de wijk zijn veel Roma-kinderen en met mijn achtergrond kon ik er aan bijdragen dat zij ook mee gingen doen om de buurt te verbeteren. Ook kinderen kunnen iets doen voor de buurt waar ze wonen. Kinderen die zwerfafval opruimen leren dat weer aan andere kinderen en ze maken zelf ook minder troep. Ze kregen niet alleen een kleine vergoeding maar ze leerden ook met geld omgaan en sparen. Vroeger gingen we twee keer per week zwerfafval opruimen. Nu een keer per week.’
De verwachting is dat nu er statiegeld komt op flesjes en blikjes de hoeveelheid zwerfafval zal afnemen. Daardoor krijgen gemeenten ook geen geld meer van Nedvang (Nederland van Afval naar Grondstof), de organisatie die inzameling en recycling van al het verpakkingsafval in Nederland stimuleert. Daarom zoeken Hiri, Chris en Samantha naar andere mogelijkheden om de kinderen die meedoen in het project te belonen. Samantha: ‘Je zou bij voorbeeld kunnen denken aan een picknick na het schoon maken van de wijk. We hopen natuurlijk dat ook de ouders mee gaan helpen. We werken ook goed samen met de groep van Vera Vreugdenhil (zie elders op deze pagina). Chris heeft ervoor gezorgd dat ze naar onze wijk kwamen.’ De groep kreeg tot nu toe ook support van Centrada en supermarkt Jumbo.
Volg ons op Facebook