De nalatenschap van Leo Caniels:
in zijn voetsporen verder …

Langzaam dringt de werkelijkheid door: we moeten het vanaf nu zonder Leo Caniels doen. ‘We’, dat is in dit geval breed maatschappelijk actief Lelystad. Van gemeenteraad tot zangkoor, van zwemclubje tot OSOL, van Stadmakerij tot vakbond.

Aan een rijk leven met grote betekenis voor de samenleving kwam op 2 maart jl. plotseling een eind. Een kort eerbetoon op deze pagina past, alleen al omdat hij nauw bij de ontwikkeling ervan was betrokken. Zijn rol speelde Leo Caniels vaak op de achtergrond, als ervaren bestuurder. Ruimtegevend en tegelijkertijd betrokken bewaakte hij de transparantie en zuiverheid van handelen. Hij stond open voor andermens ideeën en daaraan scherpte hij zijn eigen denken voortdurend aan. Hij probeerde te begrijpen maar was bepaald niet kleurloos. Hij kon slecht tegen onrecht, maar ook oprechte verontwaardiging kon hij omzetten in constructieve actie. Leo Caniëls gaf het voorbeeld, juist ook in deze gepolariseerde tijd. De Lelystadse samenleving is hem veel dank verschuldigd. In die voetsporen verder is een mooie opdracht.